Gewichten en maten

Biologische gegevens

Beschrijving van het dier

De dwerguil, wetenschappelijk bekend als Glaucidium passerinum, is de kleinste uilensoort die in Europa voorkomt en een van de kleinste ter wereld. Dit kleine roofvogeltje is een intrigerend lid van de uilenfamilie, voornamelijk te vinden in de naald- en gemengde bossen van Noord-Europa en Azië, variërend van Scandinavië en Rusland tot Japan. Ze zijn ook aanwezig in bergachtige gebieden in Centraal-Europa, waar ze een voorkeur hebben voor dichte bossen met een rijke ondergroei en nabijheid van open ruimtes voor de jacht.

Qua uiterlijk is de dwerguil onmiskenbaar met zijn compacte lichaam, korte staart, en relatief grote kop voor zijn lichaamsgrootte, wat hem een ietwat plompe indruk geeft. Volwassen dwerguilen bereiken een lichaamslengte van ongeveer 15 tot 19 cm en wegen tussen de 50 en 70 gram, met een spanwijdte van ongeveer 35 cm. Ze hebben een opvallende geelachtige of oranje kleur in de ogen, die fel contrasteren met hun overwegend bruin en wit gevlekte verenkleed. De gezichtsschijf is relatief vlak met een subtiele rand, en ze hebben geen oorpluimen, wat bijdraagt aan hun kenmerkende uiterlijk.

De dwerguil leidt een overwegend solitair bestaan, behalve tijdens het broedseizoen. Ze zijn monogaam en kiezen vaak bestaande spechtgaten of andere natuurlijke holtes in bomen voor het nestelen. Het vrouwtje legt meestal 3 tot 6 eieren, die ze gedurende ongeveer 28 dagen bebroedt, terwijl het mannetje voedsel levert.

Hun dieet bestaat hoofdzakelijk uit insecten, kleine zoogdieren zoals muizen, en soms kleine vogels, die ze meestal bij schemering of 's nachts vangen. De dwerguil staat bekend om zijn behendigheid en vermogen om in dichte bossen te jagen, waarbij hij zich vaak op een prooi stort vanaf een lage uitkijkpost.

Ondanks hun kleine formaat en schuwe natuur, spelen dwerguilen een belangrijke rol in het ecosysteem door de populatie van hun prooien in toom te houden. Hun aanwezigheid is ook een goede indicator voor de gezondheid van hun leefomgeving.

De dwerguil heeft een breed verspreidingsgebied en wordt momenteel niet als bedreigd beschouwd. Echter, net als veel bosbewonende soorten, zijn ze kwetsbaar voor habitatverlies en -fragmentatie. Bescherming van hun natuurlijke leefomgeving is cruciaal voor het behoud van deze fascinerende kleine roofvogel voor toekomstige generaties.