Ook bekend als

• Sovice sněžná

Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De sneeuwuil (Bubo scandiacus), ook wel bekend als de pooluil of witte uil, is een majestueuze vogel die voornamelijk in de Arctische gebieden van Noord-Amerika en Eurazië leeft. Dit dier is opmerkelijk vanwege zijn indrukwekkende grootte en zijn schitterende witte verenkleed, dat hem helpt op te gaan in zijn sneeuwrijke habitat. De sneeuwuil is een van de grotere uilsoorten, met een lichaamslengte die kan variëren van 52 tot 71 centimeter en een spanwijdte van ongeveer 125 tot 150 centimeter.

Het verenkleed van de sneeuwuil biedt niet alleen camouflage in zijn sneeuwige omgeving, maar is ook uniek vanwege de variabiliteit tussen individuen. Mannetjes zijn over het algemeen witter dan vrouwtjes en worden witter naarmate ze ouder worden. Vrouwtjes en jonge vogels hebben daarentegen meer donkere vlekken en strepen op hun lichaam en vleugels. Deze verschillen in uiterlijk helpen bij de camouflage en bescherming tegen roofdieren.

Sneeuwuilen zijn uitermate aangepast aan het leven in koude omgevingen. Hun dikke verenpak biedt niet alleen isolatie tegen de extreme kou, maar bedekt ook hun poten en klauwen, waardoor ze extra bescherming hebben tegen de koude ondergrond. Hun scherpe klauwen en snavel maken hen tot efficiënte jagers, gespecialiseerd in het vangen van knaagdieren zoals lemmingen, die hun voornaamste voedselbron vormen. Ze eten echter ook andere kleine zoogdieren en vogels.

De sneeuwuil is een dag- en nachtroofdier, afhankelijk van het seizoen en de beschikbaarheid van prooi. In de zomer, wanneer in de Arctische gebieden de zon nauwelijks ondergaat, jaagt de sneeuwuil voornamelijk overdag. In de winter kan dit gedrag verschuiven naar meer nachtelijke activiteiten. Hun uitstekende gehoor en zicht, zelfs bij weinig licht, maken hen tot formidabele jagers.

De voortplanting van de sneeuwuil vindt plaats in de Arctische zomer. Ze nestelen op de grond, waarbij ze een eenvoudige kuil maken die voldoende bescherming biedt voor hun eieren. Het aantal eieren in een legsel is sterk afhankelijk van de beschikbaarheid van voedsel, en in jaren met veel prooi kunnen er meer eieren gelegd worden.

Sneeuwuilen migreren niet in de traditionele zin zoals veel vogelsoorten, maar ze verplaatsen zich afhankelijk van de voedselvoorraad. In jaren waarin lemmingen of andere prooien schaars zijn in hun Arctische leefgebieden, kunnen sneeuwuilen zuidelijker trekken op zoek naar voedsel, soms zelfs tot in de noordelijke Verenigde Staten.

Ondanks hun aanpassingsvermogen staat de sneeuwuil onder druk door klimaatverandering, wat hun leefgebied en de beschikbaarheid van prooien beïnvloedt. Daarnaast vormen aanvaringen met vliegtuigen en verstrikking in vissersnetten bedreigingen voor deze soort. Conservation efforts are ongoing to protect this magnificent bird, which continues to fascinate bird watchers and wildlife enthusiasts around the world.