Gewichten en maten
Schofthoogte |
van 19 tot 21 cm |
Vleugelspanwijdte |
van 51 tot 63 cm |
Biologische gegevens
Bedreigingsstatus
Beschrijving van het dier
De Dwergooruil (Otus scops) is een kleine, maar fascinerende uilensoort die zich onderscheidt door zijn unieke uiterlijke kenmerken en gedrag. Met een lichaamslengte variërend tussen de 19 tot 21 centimeter en een gewicht van ongeveer 60 tot 135 gram, is deze vogel een van de kleinste uilensoorten. De spanwijdte van de vleugels kan tussen de 47 tot 54 centimeter liggen, waardoor hij een opvallende verschijning is tijdens de vlucht.
Het verenkleed van de Dwergooruil is overwegend grijsbruin met een fijne tekening, waardoor hij uitstekend gecamoufleerd is tegen de schors van bomen. Deze camouflage is essentieel voor zijn overleving, aangezien hij overdag vaak rust in bomen en zich daarbij bijna onzichtbaar kan maken voor potentiële roofdieren. De vogel heeft kleine 'oortjes' of veerpluimpjes op zijn kop, die bijdragen aan zijn naam, maar deze zijn niet altijd zichtbaar.
Een opmerkelijk kenmerk van de Dwergooruil is zijn oproep, een zacht, maar doordringend 'poep'-geluid dat vooral 's nachts te horen is. Dit geluid speelt een cruciale rol in de communicatie tussen uilen, vooral tijdens het broedseizoen.
Dwergooruilen voeden zich voornamelijk met insecten, spinnen, kleine zoogdieren en soms kleine vogels. Hun jachtstrategie is aangepast aan hun nachtelijke levenswijze, waarbij ze hun scherpe gehoor en zicht gebruiken om prooien te lokaliseren in het donker.
De broedperiode van de Dwergooruil vindt plaats in de lente en vroege zomer. Ze nestelen meestal in natuurlijke holtes van bomen, maar kunnen ook oude spechtenholen of nestkasten gebruiken. Het vrouwtje legt meestal 3 tot 6 eieren, die ze gedurende ongeveer drie weken bebroedt. Na het uitkomen, zorgen beide ouders voor de jongen, die na ongeveer een maand vliegvlug worden.
De Dwergooruil is een trekvogel die broedgebieden in Europa en Azië bewoont, maar overwintert in Afrika. Tijdens de trektocht kunnen ze grote afstanden afleggen, wat hun opmerkelijke aanpassingsvermogen en overlevingsstrategieën benadrukt.
Ondanks hun aanpassingsvermogen en verspreiding, worden Dwergooruilen in sommige delen van hun leefgebied bedreigd door habitatverlies, vervuiling en verstoring door menselijke activiteiten. Het behoud van hun natuurlijke habitat en het creëren van bewustzijn over het belang van deze soort zijn essentieel voor hun voortbestaan.
In het algemeen is de Dwergooruil een boeiende soort die de complexiteit en schoonheid van de natuurlijke wereld benadrukt. Zijn unieke eigenschappen en gedrag maken hem tot een fascinerend onderwerp voor natuurliefhebbers en vogelaars.
Verspreidingskaart