Beschrijving van het dier

De Tureluur, wetenschappelijk bekend als Tringa totanus, is een middelgrote steltloper die behoort tot de familie van de snipachtigen (Scolopacidae). Deze vogel, die gemakkelijk te herkennen is aan zijn opvallende uiterlijk en gedrag, is een bekende verschijning in de waterrijke gebieden van Nederland, vooral tijdens de broedtijd.

Uiterlijk vertoont de Tureluur een slank en elegant profiel. De lengte varieert meestal tussen de 25 en 30 centimeter, met een spanwijdte van ongeveer 50 tot 57 centimeter. Het gewicht kan variëren, maar ligt gemiddeld rond de 110 tot 190 gram. Een van de meest opvallende kenmerken van de Tureluur is zijn lange, rechte, feloranje snavel met een zwarte punt, die hij gebruikt om in zachte modder naar voedsel te zoeken. De poten zijn eveneens opvallend oranje, wat in schril contrast staat met zijn overwegend grijze tot groenbruine verenkleed. Tijdens het broedseizoen krijgt het verenkleed van de volwassen vogel een rijkere, roodbruine schakering, vooral op de borst en flanken, wat bijdraagt aan zijn kenmerkende voorkomen.

De Tureluur is voornamelijk te vinden in vochtige, open landschappen zoals weilanden, moerassen, en aan de oevers van meren en rivieren. Ze geven de voorkeur aan gebieden met ondiep water, waar ze hun voedsel kunnen vinden. Het dieet van de Tureluur bestaat voornamelijk uit insecten, wormen, kleine vissen, en kreeftachtigen, die ze met hun snavel uit de modder halen.

Tijdens de broedtijd, die loopt van april tot juli, zijn Tureluurs territoriaal en laten ze hun aanwezigheid vaak horen door hun kenmerkende, fluitende roep, die heeft bijgedragen aan hun Nederlandse naam. Het nest wordt op de grond gemaakt, vaak goed verborgen in de vegetatie. Het vrouwtje legt gewoonlijk 4 eieren, die beide ouders uitbroeden. Na het uitkomen zorgen beide ouders voor de jongen, die al snel na het uitkomen het nest verlaten maar nog enige tijd afhankelijk blijven van de bescherming en het voedsel dat door de ouders wordt aangeboden.

De Tureluur is een trekvogel; veel van de in Nederland broedende vogels trekken in de winter naar het zuiden, naar kustgebieden van West-Afrika. Een klein aantal overwintert echter in Nederland, voornamelijk in de kustgebieden waar het klimaat milder is.

Ondanks dat de Tureluur in sommige gebieden in aantal is afgenomen, voornamelijk door verlies van leefgebied en veranderingen in landbouwpraktijken, wordt de soort wereldwijd nog steeds als niet bedreigd beschouwd. Beschermingsmaatregelen en het beheer van geschikte leefgebieden zijn echter essentieel om de populaties van deze karakteristieke vogelsoort te behouden.