Gewichten en maten

Biologische gegevens

Beschrijving van het dier

De Springkikker, wetenschappelijk bekend als Rana dalmatina, is een fascinerend amfibie dat vooral in Europa te vinden is. Dit dier onderscheidt zich van andere kikkersoorten door zijn opmerkelijke springvermogen en slanke bouw. De Springkikker kan lengtes bereiken van 6 tot 9 centimeter, waarbij de mannetjes over het algemeen iets kleiner blijven dan de vrouwtjes.
Qua uiterlijk heeft de Springkikker een gladde, olijfgroene tot bruine huid, die soms voorzien is van kleine, donkere vlekjes. Deze camouflage helpt de kikker om zich te verbergen voor roofdieren in zijn natuurlijke habitat. De buikzijde van het dier is meestal lichter van kleur, variërend van wit tot geelachtig. Een kenmerkend fysiek aspect van de Springkikker zijn de lange, krachtige achterpoten, die het dier in staat stellen om indrukwekkende sprongen te maken. De ogen zijn groot en goudkleurig, met een horizontale pupil, wat bijdraagt aan het scherpe zicht van de kikker.
De Springkikker bewoont voornamelijk loofbossen, gemengde bossen en bosranden, maar kan ook worden aangetroffen in meer open landschappen zoals weilanden, zolang er maar voldoende vochtige schuilplaatsen beschikbaar zijn. Water is een essentieel element voor de voortplanting van deze soort; daarom bevinden de leefgebieden zich vaak in de buurt van stilstaande of langzaam stromende waterlichamen.
De voortplantingsperiode van de Springkikker vindt plaats in het vroege voorjaar. Na de winterse rustperiode trekken de kikkers naar waterrijke gebieden om te paren. Het vrouwtje legt honderden eitjes, die ze zorgvuldig in het water deponeert. Uit de eitjes komen kikkervisjes, die zich in enkele maanden ontwikkelen tot volwassen kikkers.
Qua dieet is de Springkikker carnivoor, met een voedingspatroon dat voornamelijk bestaat uit insecten, spinnen, slakken en wormen. Deze kikker is een actieve jager, die zijn prooi besluipt en vervolgens met een snelle sprong vangt.
Ondanks dat de Springkikker in grote delen van Europa voorkomt, is de soort in sommige gebieden bedreigd door habitatverlies, vervuiling en klimaatverandering. Behoud en bescherming van hun natuurlijke leefomgeving is essentieel om de populatie van deze bijzondere kikkersoort te behouden voor de toekomst.