Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Sperweruil (Surnia ulula) is een fascinerende vogelsoort die behoort tot de familie van de uilen (Strigidae). Dit middelgrote roofdier onderscheidt zich door zijn unieke kenmerken en gedragingen, waardoor het een interessante soort is voor zowel vogelliefhebbers als ornithologen.
Uiterlijk vertoont de Sperweruil een opvallende gelijkenis met de sperwers, voornamelijk door zijn gestreepte onderzijde en zijn relatief lange staart, wat ongebruikelijk is voor een uil. Deze uil heeft een lengte van ongeveer 35 tot 40 cm, met een spanwijdte die kan variëren van 75 tot 80 cm. De bovenzijde van zijn lichaam is overwegend donkerbruin met lichte vlekken, terwijl de onderzijde lichter is met duidelijke donkere strepen. De kop is rond met felgele ogen die een scherp contrast vormen met het donkere gezichtsmasker. Net als andere uilen, beschikt de Sperweruil over een uitstekend nachtzicht en een bijna geruisloze vlucht, dankzij de speciale structuur van zijn veren.
De Sperweruil is te vinden in de naaldwouden van de noordelijke boreale zones, verspreid over Noord-Amerika en Eurazië. Zijn habitat omvat voornamelijk uitgestrekte conifeerbossen met een voorkeur voor gebieden met een dichte ondergroei waar hij kan jagen. Deze uil is voornamelijk standvogel maar kan in sommige jaren irruptief verschijnen in gebieden ver buiten zijn gebruikelijke verspreidingsgebied, op zoek naar voedsel.
Wat betreft voeding, specialiseert de Sperweruil zich in het jagen op kleine zoogdieren zoals muizen en woelmuizen, die hij met zijn scherpe klauwen grijpt na een geruisloze duikvlucht. Hij jaagt zowel overdag als 's nachts, wat atypisch is voor uilen, en gebruikt zijn uitstekende gehoor en zicht om prooien te lokaliseren onder de sneeuw of in dichte vegetatie.
De voortplanting van de Sperweruil vindt meestal plaats in het vroege voorjaar. Het nest wordt vaak in een oude spechtengat of natuurlijke boomholte geplaatst. Het vrouwtje legt meestal 3 tot 6 eieren, die ze ongeveer een maand broedt terwijl het mannetje haar voedt. Na het uitkomen zijn de jongen nog enkele weken afhankelijk van de ouders voor voedsel voordat ze uitvliegen en onafhankelijk worden.
De Sperweruil staat bekend om zijn opvallende roep, die klinkt als een reeks scherpe, fluitende tonen. Deze roep speelt een belangrijke rol bij territoriumafbakening en het aantrekken van een partner.
Ondanks zijn brede verspreiding is de Sperweruil in sommige gebieden zeldzaam en wordt hij bedreigd door habitatverlies door ontbossing en klimaatverandering. Behoudsinspanningen zijn van cruciaal belang om de toekomst van deze bijzondere uilsoort te waarborgen.