Foto: Gewone pad
Gewichten en maten
Lengte van 63 tot 120 mm
Biologische gegevens
Levensduur van 4 tot 9 jaar
Bedreigingsstatus
Bedreigd
Beschrijving van het dier
De Gewone pad, wetenschappelijk bekend als Bufo bufo, is een amfibie die wijdverspreid voorkomt in Europa, met uitzondering van Ierland, IJsland en enkele Mediterrane eilanden. Deze soort behoort tot de familie van de echte padden (Bufonidae) en is een van de meest herkenbare en vaakst voorkomende paddensoorten in zijn verspreidingsgebied.

De Gewone pad is een robuust uitziende pad met een wrattige huid, die varieert in kleur van donkerbruin tot groenachtig of grijs. De huid is bedekt met klieren die een bitter, giftig secreet afscheiden als bescherming tegen roofdieren. Dit maakt de Gewone pad onaantrekkelijk voor veel potentiële predatoren. De pad heeft grote, opvallende ogen met horizontale pupillen en achter elk oog bevindt zich een grote gifklier, de parotoïde klier.

Volwassen exemplaren bereiken een lichaamslengte van 6 tot 13 centimeter, waarbij de vrouwtjes doorgaans groter zijn dan de mannetjes. De poten zijn relatief kort, waardoor de Gewone pad niet zozeer springt, maar zich voornamelijk lopend of huppelend voortbeweegt.

De Gewone pad is een nachtdier dat zich overdag schuilhoudt onder stenen, in holletjes of onder dichte vegetatie. Het dieet bestaat hoofdzakelijk uit insecten, spinnen, slakken en wormen. Zijn activiteitenpatroon en voeding maken de Gewone pad tot een nuttig dier in tuinen en landbouwgebieden, waar hij helpt bij het beheersen van plagen.

De voortplanting vindt plaats in het voorjaar, wanneer de padden naar waterrijke gebieden trekken om zich voort te planten. Deze jaarlijkse trek kan spectaculair zijn, waarbij grote aantallen padden zich verplaatsen naar hun voortplantingswateren. Vrouwtjes leggen duizenden eitjes, die in lange slierten in het water worden afgezet. Uit de eitjes komen kikkervisjes, die zich na enkele maanden ontwikkelen tot volwassen padden.

De Gewone pad is een aanpasbaar dier dat in uiteenlopende habitats kan overleven, waaronder bossen, graslanden, tuinen en stedelijke gebieden, zolang er maar vochtige schuilplaatsen en geschikte voortplantingswateren in de buurt zijn. Hoewel de soort als niet bedreigd wordt beschouwd, vormen habitatverlies, vervuiling en het verkeer wel degelijk bedreigingen voor lokale populaties.

In de Nederlandse cultuur en folklore heeft de Gewone pad een plaats veroverd, vaak geassocieerd met wijsheid en mysterie, maar soms ook met bijgeloof en ongeluk. Ondanks deze gemengde reputatie speelt de Gewone pad een cruciale rol in het ecosysteem als zowel predator als prooi, en draagt bij aan de biodiversiteit van de gebieden waar hij voorkomt.
Nieuwe dierenfoto's