Gewichten en maten
Lengte |
van 19 tot 22 cm |
Gewicht |
van 60 tot 90 g |
Vleugelspanwijdte |
van 37 tot 42 cm |
Bedreigingsstatus
Beschrijving van het dier
De spreeuw, wetenschappelijk bekend als Sturnus vulgaris, is een kleine tot middelgrote vogel die deel uitmaakt van de familie der spreeuwen (Sturnidae). Dit dier is opvallend aanwezig in diverse habitats verspreid over Europa, Azië en Noord-Afrika, en is door mensen geïntroduceerd in Noord-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland, waar het zich succesvol heeft aangepast en verspreid.
Qua uiterlijk is de spreeuw een intrigerende verschijning. Volwassen exemplaren hebben in de zomer een glanzend zwart verenkleed met een opvallende paarse en groene iriserende glans. Hun veren zijn bezaaid met lichte, puntige vlekken die vooral in de winter duidelijker worden, aangezien de veren dan slijten en de vlekken prominenter naar voren komen. Jonge spreeuwen zijn grijzer en missen de glanzende kleuren en vlekken van volwassen vogels. Een ander kenmerkend aspect is hun spitse, gele snavel in de broedtijd, die buiten deze periode donkerder van kleur is.
Spreeuwen zijn ongeveer 20 cm lang en hebben een stevige bouw met korte staarten en relatief lange, puntige vleugels. Hun vlucht is snel en direct, vaak met vele wendingen en draaiingen die getuigen van hun behendigheid in de lucht.
Een van de meest fascinerende aspecten van spreeuwen is hun gedrag, met name hun vermogen tot het vormen van enorme zwermen, ook wel "murmuraties" genoemd. Deze zwermen kunnen bestaan uit duizenden tot honderdduizenden vogels, die in de schemering de lucht vullen met hun indrukwekkende, gecoördineerde vliegpatronen. Wetenschappers geloven dat dit gedrag dient om roofdieren te verwarren en de warmte binnen de groep te behouden.
Spreeuwen zijn omnivoren en hebben een gevarieerd dieet dat bestaat uit insecten, wormen, zaden, fruit en afval. Hun voedingsgedrag draagt bij aan zowel positieve als negatieve ecologische effecten. Aan de ene kant helpen ze bij de bestrijding van insectenplagen, maar aan de andere kant kunnen ze ook schade toebrengen aan landbouwgewassen en concurreren met inheemse vogelsoorten, vooral in gebieden waar ze zijn geïntroduceerd.
Op het gebied van communicatie zijn spreeuwen buitengewoon vocaal. Ze produceren een breed scala aan geluiden, waaronder fluitjes, klikken en zelfs imitaties van andere vogels en menselijke geluiden. Hun zang is een complex mengsel van melodieën, ritmes en herhalingen, wat wijst op een hoge mate van sociale interactie en territoriale gedragingen.
Ondanks hun aanpassingsvermogen en het wijdverspreide voorkomen, ervaren sommige spreeuwenpopulaties druk door habitatverlies, vervuiling en het gebruik van pesticiden. Desondanks wordt de soort door de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur (IUCN) nog steeds geclassificeerd als 'niet bedreigd', wat wijst op een stabiele globale populatie.
Samenvattend is de spreeuw (Sturnus vulgaris) een fascinerend dier met een rijke ecologische en culturele waarde. Hun aanwezigheid in zowel stedelijke als landelijke omgevingen maakt ze tot een van de meest herkenbare en besproken vogelsoorten ter wereld.
Verspreidingskaart