Gewichten en maten

Beschrijving van het dier

De schar (Limanda limanda) is een platvis die behoort tot de familie van de schollen en tongen (Pleuronectidae). Dit betekent dat het een bodembewonende vis is die zich kenmerkt door een zijdelings afgeplat lichaam, waardoor hij perfect aangepast is aan het leven op de zeebodem. De schar is voornamelijk te vinden in de noordoostelijke Atlantische Oceaan, inclusief de Noordzee, het Kanaal, de Baltische Zee en rond IJsland. Hij geeft de voorkeur aan zandige of modderige bodems, waar hij zich kan ingraven en camoufleren om te jagen en zich te verbergen voor roofdieren.
De schar heeft een ovale vorm en zijn beide ogen zijn aan de rechterkant van zijn lichaam gepositioneerd, wat typisch is voor de meeste platvissen. De bovenzijde van de vis heeft een bruine tot donkergrijze kleur met kleine, onregelmatige vlekken en stippen, die helpen bij camouflage op de zeebodem. De onderzijde is veel lichter, variërend van wit tot lichtgrijs. Deze kleurverschillen maken de schar minder zichtbaar voor zowel roofdieren van bovenaf als voor prooien die hij van onderen benadert.
Scharren kunnen een lengte bereiken van ongeveer 40 cm, maar de meeste exemplaren blijven aanzienlijk kleiner. Hun voeding bestaat voornamelijk uit bodemorganismen zoals wormen, kleine kreeftachtigen, schelpdieren en visjes. Ze hebben een kleine mond uitgerust met scherpe tandjes, waarmee ze hun prooi kunnen grijpen.
De voortplanting van de schar vindt plaats in de late winter en het vroege voorjaar. De vrouwtjes leggen duizenden eitjes, die naar de oppervlakte van de zee drijven en daar uitkomen. De jonge scharren leven aanvankelijk als onderdeel van het plankton aan de oppervlakte van de zee, maar dalen na enkele weken af naar de bodem, waar hun verdere leven zich zal afspelen.
Economisch gezien is de schar van belang voor de commerciële visserij, vooral in Europa. De vis wordt zowel met bodemsleepnetten als met staand want gevangen. De schar wordt gewaardeerd om zijn fijne, witte vlees en wordt op diverse manieren bereid, van gebakken en gegrild tot gestoofd.
Ondanks zijn economische waarde, wordt de schar niet beschouwd als een bedreigde soort. Wel is er aandacht voor duurzame visserijmethoden om overbevissing te voorkomen en het mariene ecosysteem in stand te houden, zodat de schar en andere mariene soorten kunnen blijven gedijen in hun natuurlijke habitat.