Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De aasgier, wetenschappelijk bekend als Neophron percnopterus, is een opvallende verschijning binnen de familie van de Accipitridae, waartoe ook arenden, buizerds en haviken behoren. Deze middelgrote gier is gemakkelijk te herkennen aan zijn opvallende witte verenkleed met zwarte vleugelpunten en een karakteristiek geel tot oranjegeel gezicht zonder veren. Jonge vogels hebben daarentegen een donkerder verenkleed dat geleidelijk lichter wordt naarmate ze ouder worden.

De aasgier heeft een spanwijdte van ongeveer 155 tot 175 centimeter, waarmee het een indrukwekkende verschijning is in de lucht. Ondanks zijn grootte is de aasgier relatief licht, met een gewicht variërend tussen de 1,5 en 2,6 kilogram. Dit lichte gewicht stelt hem in staat om met behulp van thermiek gemakkelijk lange afstanden te zweven op zoek naar voedsel.

De snavel van de aasgier is relatief klein en zwak in vergelijking met andere gieren, wat hem beperkt tot het eten van zachtere delen van karkassen. Zijn voedsel bestaat voornamelijk uit dode dieren, maar hij is ook bekend om zijn vermogen om eieren te eten door ze op te pakken en tegen stenen te breken, een gedrag dat uniek is onder de Europese gieren.

De aasgier bewoont een breed scala aan habitats, van droge, open landschappen tot bergachtige gebieden in Afrika, Zuid-Europa en Azië. Hij geeft de voorkeur aan gebieden met weinig begroeiing waar hij gemakkelijk voedsel kan vinden en waar voldoende opstijgende luchtstromen zijn om te zweven.

De voortplanting van de aasgier is een langzaam proces. De vogels zijn monogaam en vormen levenslange paren. Ze bouwen hun nesten op ontoegankelijke plaatsen, zoals kliffen of hoge bomen, waar ze jaarlijks terugkeren. Het vrouwtje legt meestal één ei per broedseizoen, dat na ongeveer 42 dagen uitkomt. Beide ouders zijn betrokken bij het grootbrengen van het jong, dat na ongeveer 90 dagen het nest verlaat.

Helaas staat de aasgier op de Rode Lijst van de IUCN en wordt hij geclassificeerd als 'Kwetsbaar' door een combinatie van bedreigingen, waaronder vergiftiging, verlies van leefgebied, verstoring van broedplaatsen en een afname van voedselbronnen. Er zijn diverse conservatieprogramma's in werking gesteld om de populatie van deze bijzondere gier te beschermen en te herstellen.

De aasgier speelt een cruciale rol in het ecosysteem als aaseter door het opruimen van dode dieren, wat de verspreiding van ziekten helpt voorkomen. Zijn aanwezigheid duidt op een gezond ecosysteem en hij draagt bij aan de biodiversiteit in zijn leefgebied. Ondanks de uitdagingen waarvoor hij staat, blijft de aasgier een fascinerend dier dat de bewondering en bescherming verdient.