Gewichten en maten
Vleugelspanwijdte |
van 35 tot 40 mm |
Beschrijving van het dier
De Phegeavlinder, wetenschappelijk bekend als Amata phegea, is een opvallende dagactieve nachtvlinder die behoort tot de familie van de beervlinders (Arctiidae) of, volgens recente classificatie, de onderfamilie Arctiinae binnen de familie Erebidae. Deze soort is te vinden in diverse habitats verspreid over Europa, inclusief Nederland en België, en strekt zich oostwaarts uit tot in Azië.
Een van de meest kenmerkende eigenschappen van de Phegeavlinder is zijn unieke kleurenpalet en patroon. De basis van de vleugels is diepzwart, wat een scherp contrast vormt met de reeks van heldere, witte vlekken en strepen die over zowel de voor- als achtervleugels verspreid zijn. Deze opvallende tekening is niet alleen een visueel spektakel maar dient ook als een effectieve afschrikking voor potentiële roofdieren. Het lijkt alsof de vlinder zegt: "Pas op, ik ben mogelijk giftig!" – een typisch voorbeeld van aposematische kleuring, waarbij dieren heldere kleuren gebruiken om roofdieren te waarschuwen voor hun onsmakelijkheid of toxiciteit.
De spanwijdte van de Phegeavlinder ligt gewoonlijk tussen de 35 en 40 millimeter, waardoor het een middelgroot exemplaar is binnen zijn familie. De lichaamsbouw is relatief slank, en de antennes zijn draadvormig, wat typerend is voor veel nachtvlinders.
Qua leefgebied geeft de Phegeavlinder de voorkeur aan open, bloemrijke gebieden zoals weiden, bosranden en open bossen. Ze zijn vaak te vinden op bloemen, waar ze nectar verzamelen. Dit maakt hen een belangrijk onderdeel van het ecosysteem, omdat ze bijdragen aan de bestuiving van diverse plantensoorten.
De levenscyclus van de Phegeavlinder begint als een eitje. Na het uitkomen, voeden de rupsen zich met een verscheidenheid aan plantensoorten, waaronder vaak die uit de familie Boraginaceae, zoals smeerwortel. De rupsen zijn minder opvallend dan de volwassen vlinders, met een overwegend bruine of grijze kleur en een harige textuur. Na een periode van groei verpoppen de rupsen zich, waarna ze uiteindelijk transformeren in de volwassen vlinder.
De Phegeavlinder vliegt van mei tot augustus, afhankelijk van de geografische locatie, en kan in sommige gebieden in meerdere generaties per jaar voorkomen. Ondanks hun dagactiviteit, kunnen ze ook 's nachts aangetrokken worden door kunstlicht.
Hoewel de Phegeavlinder momenteel niet als bedreigd wordt beschouwd, kan de afname van geschikte habitats door menselijke activiteiten zoals landbouw, verstedelijking en ontbossing een risico vormen voor hun populaties. Het behoud van natuurlijke habitats is daarom van cruciaal belang voor het voortbestaan van deze en vele andere soorten vlinders.