Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Keizerarend, wetenschappelijk bekend als Aquila heliaca, is een majestueuze roofvogel die behoort tot de familie van de Accipitridae. Deze indrukwekkende vogel is te herkennen aan zijn grootte, krachtige bouw, en scherpe klauwen en snavel, die hem tot een efficiënte jager maken. De Keizerarend heeft een spanwijdte die kan variëren tussen de 180 en 215 centimeter, waardoor hij een van de grotere arendsoorten is.

Het verenkleed van de Keizerarend is overwegend donkerbruin, met goudgele tinten op de nek en rug, wat hem een koninklijke uitstraling geeft. Jonge vogels hebben daarentegen meer lichte vlekken en strepen, vooral op de vleugels en de staart. Deze veranderen langzaam naarmate de vogel ouder wordt en meer het karakteristieke uiterlijk van een volwassen Keizerarend krijgt.

De Keizerarend bewoont open en halfopen landschappen, zoals steppen, lichte bossen en landbouwgebieden. Hij komt voor in een breed gebied dat zich uitstrekt van Zuidoost-Europa tot Centraal-Azië. De vogel prefereert gebieden waar voldoende jachtgebied is en waar grote bomen of kliffen aanwezig zijn voor het bouwen van nesten. Het nest, dat vaak in een hoge boom of op een klifrand wordt geplaatst, wordt elk jaar hergebruikt en kan door de opeenstapeling van takken en ander materiaal indrukwekkend groot worden.

De Keizerarend voedt zich voornamelijk met een verscheidenheid aan middelgrote zoogdieren en vogels. Zijn dieet bestaat uit hazen, eekhoorns, marmotten, en soms zelfs jonge reeën, naast een reeks van grotere vogels. Hij staat bekend om zijn krachtige en snelle duikvluchten waarmee hij zijn prooi verrast.

Ondanks zijn grootte en kracht wordt de Keizerarend geconfronteerd met verschillende bedreigingen. Habitatverlies door landbouw en urbanisatie, vergiftiging door het gebruik van pesticiden en directe vervolging door de mens zijn de belangrijkste redenen voor de achteruitgang van de populatie. De Keizerarend is daarom geclassificeerd als 'Kwetsbaar' op de Rode Lijst van de IUCN.

Conservatie-inspanningen zijn essentieel om de toekomst van de Keizerarend te verzekeren. Beschermingsprogramma's richten zich op het behoud en herstel van zijn leefgebied, het bestrijden van illegale jacht en het monitoren van de populatie om meer inzicht te krijgen in de levenswijze en behoeften van deze majestueuze roofvogel. Door deze inspanningen hoopt men de achteruitgang van de Keizerarend te stoppen en zijn voortbestaan voor toekomstige generaties te waarborgen.