Terug naar de lijst

Johannisskink

Ablepharus kitaibelii

Foto: Johannisskink
Gewichten en maten
Lengte van 6 tot 11 cm
Beschrijving van het dier
De Johannisskink, wetenschappelijk bekend als Ablepharus kitaibelii, is een kleine, slanke hagedis die deel uitmaakt van de familie Scincidae, ook wel bekend als de skinkenfamilie. Dit intrigerende reptiel heeft een wijdverspreid leefgebied dat zich uitstrekt over verschillende regio's, waaronder delen van Oost-Europa en West-Azië, variërend van de Balkan tot de Kaukasus en verder naar Iran. De Johannisskink heeft zich aangepast aan een verscheidenheid van habitats, waaronder bossen, struikgewassen, weidegebieden, en zelfs menselijke tuinen, zolang er maar voldoende schuilplaatsen en zonlicht beschikbaar zijn.

Met zijn gestroomlijnde lichaam en korte poten is de Johannisskink uitstekend aangepast aan een leven op de grond, waar het zich voornamelijk voedt met een dieet van kleine ongewervelden zoals insecten en hun larven. De kleur van de Johannisskink varieert van brons tot grijsachtig of olijfgroen, met een kenmerkende glanzende huid die helpt bij de camouflage in zijn natuurlijke omgeving. Een opvallend kenmerk van deze soort is de aanwezigheid van een dunne, donkere streep die langs de zijkanten van het lichaam loopt, van de kop tot aan de staart, wat bijdraagt aan zijn onderscheidende uiterlijk.

De Johannisskink is over het algemeen een schuw en terughoudend dier dat de voorkeur geeft aan een verborgen levensstijl. Bij gevaar zal het snel een schuilplaats zoeken tussen rotsen, bladeren of ondergronds. De voortplanting van deze soort vindt plaats in het voorjaar, waarbij het vrouwtje na de paring enkele weken later eieren legt. Deze eieren worden zorgvuldig begraven in vochtige grond of onder afgevallen bladeren, waar ze veilig zijn voor roofdieren. Na een incubatieperiode komen de jonge skinken uit, volledig zelfstandig en klaar om hun omgeving te verkennen.

Ondanks zijn brede verspreiding wordt de Johannisskink in sommige delen van zijn leefgebied bedreigd door habitatverlies en fragmentatie, voornamelijk veroorzaakt door menselijke activiteiten zoals landbouw, stedelijke ontwikkeling en bosbeheer. Hoewel de soort als geheel niet als ernstig bedreigd wordt beschouwd, benadrukken deze drukfactoren het belang van behoudsinspanningen om de natuurlijke habitats van de Johannisskink te beschermen en te behouden voor toekomstige generaties.

De Johannisskink is een fascinerend voorbeeld van de diversiteit en aanpassingsvermogen van reptielen in verschillende omgevingen. Zijn aanwezigheid in een breed scala aan habitats benadrukt het belang van ecologisch evenwicht en de noodzaak om de natuurlijke wereld te beschermen.
Nieuwe dierenfoto's