Terug naar de lijst

Geelbuikvuurpad

Bombina variegata

Foto: Geelbuikvuurpad
Gewichten en maten
Lengte 5 cm
Beschrijving van het dier
De Geelbuikvuurpad (Bombina variegata) is een kleine, opmerkelijke amfibie die behoort tot de familie van de vuurbuikpadden. Deze soort is te vinden in diverse Europese landen, van Frankrijk tot in delen van Azië, en bewoont daar voornamelijk beboste gebieden, weides en bergachtige streken. Wat de Geelbuikvuurpad zo uniek maakt, is zijn opvallende buikkleur, die hem zijn naam geeft. Deze beschrijving duikt dieper in de leefwijze, het uiterlijk, en de voortplanting van dit fascinerende dier.
Uiterlijk

De Geelbuikvuurpad is relatief klein, met een gemiddelde lengte van ongeveer 4 tot 5,5 centimeter. Het meest opvallende kenmerk is de onderkant van het lichaam, die felgeel tot oranje gekleurd is met donkere, onregelmatige vlekken. Deze felle kleuren dienen als waarschuwingssignaal voor roofdieren dat de pad giftige huidsecreties bevat, een fenomeen dat bekend staat als aposematisme. De bovenkant van het lichaam heeft een meer gecamoufleerde kleur, variërend van donkergroen tot bruin, met kleine bultjes en wratten, wat helpt bij het zich verbergen in hun natuurlijke omgeving.
Leefwijze

De Geelbuikvuurpad is een waterminnende soort die zich het grootste deel van zijn leven in en rondom waterbronnen bevindt. Ze geven de voorkeur aan stilstaand of langzaam stromend water met veel vegetatie. Gedurende de dag verbergen ze zich onder stenen, in de modder of tussen planten om zichzelf te beschermen tegen roofdieren en uitdroging. 's Nachts worden ze actiever en gaan ze op zoek naar voedsel. Hun dieet bestaat voornamelijk uit kleine ongewervelde dieren zoals insecten, wormen en slakken.
Voortplanting

De voortplantingstijd van de Geelbuikvuurpad begint in het voorjaar, wanneer de temperaturen stijgen. De mannetjes lokken de vrouwtjes met een zacht, klokkend geluid dat onder water wordt geproduceerd. Na de paring legt het vrouwtje honderden eitjes in het water, die zich hechten aan waterplanten. Uit deze eitjes komen na enkele weken kleine larven (kikkervisjes), die na ongeveer drie maanden volledig zijn getransformeerd in jonge vuurpadden.
Bedreigingen en bescherming

Hoewel de Geelbuikvuurpad in sommige gebieden nog steeds veel voorkomt, wordt de soort in andere delen van zijn verspreidingsgebied bedreigd door habitatverlies, vervuiling en de introductie van invasieve soorten. Daarnaast heeft klimaatverandering een negatieve invloed op de beschikbaarheid van geschikte voortplantingswateren. Verschillende natuurbeschermingsorganisaties en overheidsinstanties werken samen om de habitats van deze bijzondere amfibie te beschermen en te herstellen, om zo de populatie gezond en stabiel te houden.

De Geelbuikvuurpad is een fascinerend voorbeeld van de diversiteit en complexiteit van het dierenrijk, en benadrukt het belang van natuurbehoud voor het behoud van soorten zoals deze.
Verspreidingskaart
Foto: Geelbuikvuurpad - voorkomen
Vergelijkbare dieren
Nieuwe dierenfoto's