Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Signaalkreeft, wetenschappelijk bekend als Pacifastacus leniusculus, is een intrigerend dier dat oorspronkelijk uit Noord-Amerika komt. Dit schaaldier heeft zich echter verspreid naar verschillende delen van de wereld, waaronder Europa, waar het een invasieve soort is geworden. De signaalkreeft is een zoetwaterkreeft die zich gemakkelijk aanpast aan verschillende wateromgevingen, van rivieren en meren tot kanalen en vijvers.

Een opvallend kenmerk van de signaalkreeft is zijn grootte; hij kan een lengte bereiken van ongeveer 16 tot 20 centimeter, waardoor hij een van de grotere kreeftensoorten in het zoetwater is. De kreeft heeft een robuust en donker exoskelet dat hem beschermt tegen roofdieren en ruwe omstandigheden. De kleur van de signaalkreeft varieert van donkerbruin tot groenachtig, met kenmerkende helderblauwe vlekken op de scharen. Deze blauwe signalen zijn de oorsprong van zijn naam en dienen als een waarschuwingssignaal voor concurrenten en roofdieren.

De signaalkreeft is een omnivoor en voedt zich met een breed scala aan voedsel, waaronder planten, dode dieren, kleine waterdieren en afval. Deze brede voedingsgewoonten maken het een effectieve overlever in diverse omgevingen. Het dier is vooral 's nachts actief, wanneer het op zoek gaat naar voedsel en zich voortbeweegt door zijn habitat.

Voortplanting bij de signaalkreeft vindt plaats in de herfst of het vroege voorjaar. Vrouwtjes kunnen honderden eieren dragen, die ze onder hun staart vasthouden tot ze uitkomen. Deze hoge reproductiesnelheid, gecombineerd met een gebrek aan natuurlijke vijanden in nieuwe omgevingen, heeft ertoe geleid dat de signaalkreeft in sommige gebieden een plaag is geworden. Ze concurreren met inheemse soorten voor voedsel en habitat, wat kan leiden tot een afname van de biodiversiteit.

De introductie van de signaalkreeft in niet-inheemse gebieden heeft ook geleid tot de verspreiding van de kreeftenpest, een schimmelziekte die dodelijk is voor de Europese inheemse rivierkreeften. De signaalkreeft draagt deze ziekte bij zich zonder er zelf ziek van te worden, wat een ernstige bedreiging vormt voor de inheemse kreeftenpopulaties.

Hoewel de signaalkreeft een fascinerend dier is met zijn opvallende uiterlijk en gedrag, is zijn aanwezigheid buiten zijn oorspronkelijke leefgebied een bron van zorg voor ecologen en natuurbeschermers. Er worden verschillende beheersmaatregelen onderzocht en toegepast om de verspreiding ervan te beperken en de impact op lokale ecosystemen te minimaliseren.