Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Grote karekiet (Acrocephalus arundinaceus) is een vogelsoort die behoort tot de familie van de zangers van de Oude Wereld (Sylviidae). Deze middelgrote zangvogel staat bekend om zijn indrukwekkende verschijning en zijn karakteristieke zang. De Grote karekiet is vooral te vinden in Europa en Azië, waar hij in waterrijke gebieden zoals moerassen, rietvelden en langs de oevers van meren en rivieren verblijft. In Nederland is de vogel vooral in de zomermaanden te zien, wanneer hij hier komt broeden.

Uiterlijk onderscheidt de Grote karekiet zich door zijn relatief grote formaat binnen de karekieten, met een lengte van ongeveer 16 tot 20 centimeter en een spanwijdte van 22 tot 25 centimeter. De vogel heeft een stevige bouw, met een lange, sterke snavel die hem helpt bij het vangen van insecten, zijn voornaamste voedselbron. Het verenkleed van de Grote karekiet is overwegend bruin van kleur aan de bovenzijde, met een lichtere, meer beige ondertoon aan de onderzijde. Kenmerkend zijn ook de donkere strepen op de rug en de heldere wenkbrauwstreep, die contrasteert met de donkere kruin.

Het geluid van de Grote karekiet is een belangrijk kenmerk van deze soort. De vogel heeft een luide, doordringende zang die bestaat uit een reeks van scherpe, ratelende tonen, afgewisseld met heldere fluittonen. Deze zang is vooral in de vroege ochtenduren en tegen de avond te horen, wanneer de vogel actief zijn territorium verdedigt of probeert een partner aan te trekken.

De broedperiode van de Grote karekiet valt in de lente en de vroege zomer. Het nest wordt door het vrouwtje gebouwd in dicht riet of andere waterplanten, vaak vlak boven het wateroppervlak. Hier legt zij doorgaans 3 tot 5 eieren, die na ongeveer 12 tot 14 dagen broeden uitkomen. Zowel het mannetje als het vrouwtje zorgen voor de jongen, die na ongeveer twee weken het nest verlaten, maar nog enige tijd door de ouders worden gevoed en beschermd.

Hoewel de Grote karekiet in sommige delen van zijn verspreidingsgebied nog relatief algemeen is, staat de soort in andere gebieden, waaronder Nederland, onder druk door habitatverlies en -degradatie. De afname van geschikte rietvelden door drooglegging, intensieve landbouw en stedelijke ontwikkeling vormt een bedreiging voor de populatie. Beschermingsmaatregelen, gericht op het behoud en herstel van waterrijke natuurgebieden, zijn daarom van cruciaal belang voor het voortbestaan van deze bijzondere vogelsoort in Nederland en daarbuiten.