Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Dwergrotskangoeroe (Petrogale concinna) is een fascinerend lid van de kangoeroefamilie en een unieke verschijning in de Australische wildernis. Deze soort, die zich heeft aangepast aan een leven in de rotsachtige omgevingen van Noordwest-Australië, onderscheidt zich door zijn kleinere gestalte en bijzondere levenswijze.

Met een lichaamslengte van ongeveer 30 tot 55 centimeter en een gewicht dat varieert tussen de 1 en 3 kilogram, is de Dwergrotskangoeroe aanzienlijk kleiner dan veel van zijn bekendere verwanten. Zijn compacte lichaam is bedekt met een dikke, zachte vacht die varieert van grijs tot bruin, met lichtere tinten op de buik, wat hem helpt op te gaan in de rotsachtige omgeving. De lange, gespierde achterpoten zijn kenmerkend voor kangoeroes en stellen de Dwergrotskangoeroe in staat om behendig over rotsen en door smalle spleten te springen, terwijl zijn relatief kleine voorpoten worden gebruikt voor het vastgrijpen van voedsel en het navigeren door het terrein.

Een van de meest opvallende kenmerken van de Dwergrotskangoeroe is zijn lange, busachtige staart, die bijna even lang kan zijn als zijn lichaam. Deze staart wordt niet gebruikt om te springen, zoals vaak wordt gedacht, maar dient als een belangrijk balansinstrument tijdens het klimmen en manoeuvreren in zijn rotsachtige habitat.

De Dwergrotskangoeroe leidt een grotendeels nachtelijk bestaan, waarbij hij de koelte van de nacht benut om voedsel te zoeken en activiteiten te ondernemen. Zijn dieet bestaat voornamelijk uit bladeren, vruchten, zaden en bloemen, die hij in de rotsachtige omgeving vindt. Overdag zoekt hij beschutting in de schaduwrijke spleten en grotten van de rotsen om te rusten en zich te beschermen tegen roofdieren en de hete zon.

De voortplanting van de Dwergrotskangoeroe is aangepast aan zijn harde leefomgeving. Vrouwtjes kunnen het hele jaar door jongen krijgen, waarbij de ontwikkeling van de embryo soms wordt uitgesteld tot de omstandigheden gunstiger zijn. Na een korte draagtijd wordt een enkel, zeer onderontwikkeld jong geboren dat zijn weg naar de buidel van de moeder vindt, waar het nog enkele maanden zal doorbrengen om te groeien en zich verder te ontwikkelen.

Ondanks zijn aanpassingsvermogen wordt de Dwergrotskangoeroe bedreigd door habitatverlies, predatie door ingevoerde soorten en de gevolgen van klimaatverandering. De soort wordt door de IUCN geclassificeerd als 'Niet bedreigd', maar lokale populaties kunnen kwetsbaar zijn en hebben bescherming nodig om te zorgen voor hun voortbestaan.

In conclusie, de Dwergrotskangoeroe is een opmerkelijk dier dat een unieke niche inneemt in de Australische biodiversiteit. Zijn aanpassingsvermogen aan een rotsachtige omgeving, bijzondere voortplantingsstrategieën en kenmerkende uiterlijk maken hem tot een fascinerend onderwerp van studie en bewondering.