Terug naar de lijst

Roodstaartbuizerd

Buteo jamaicensis

Foto: Roodstaartbuizerd
Gewichten en maten
Lengte van 45 tot 65 cm
Gewicht van 690 tot 1600 g
Vleugelspanwijdte van 110 tot 145 cm
Beschrijving van het dier
De Roodstaartbuizerd, wetenschappelijk bekend als Buteo jamaicensis, is een middelgrote roofvogel die behoort tot de familie van de havikachtigen (Accipitridae). Deze vogel is opvallend vanwege zijn aanpassingsvermogen en geografische verspreiding; hij komt voor in bijna heel Noord-Amerika, van de Canadese toendra tot de bossen van Panama. De soort toont een grote variatie in kleur en grootte, afhankelijk van het geografische gebied, wat heeft geleid tot de identificatie van verschillende ondersoorten.
De Roodstaartbuizerd is gemakkelijk te herkennen aan zijn brede, afgeronde vleugels en korte, brede staart, die vaak helder roestrood gekleurd is, hoewel dit kenmerk kan variëren bij jongere vogels en bepaalde ondersoorten. De vogel heeft een krachtig postuur, met een lengte die varieert van 45 tot 65 centimeter en een spanwijdte van 110 tot 145 centimeter. Het verenkleed van de Roodstaartbuizerd varieert aanzienlijk, van donkerbruin tot bijna wit, maar de meeste hebben een kenmerkende roodbruine staart en een patroon van donkere banden op de buik en vleugels.
De Roodstaartbuizerd is een opportunistische jager, die zich voedt met een breed scala aan prooien, waaronder knaagdieren, kleine zoogdieren, vogels, reptielen en zelfs insecten. Zijn jachttechniek is even gevarieerd; hij jaagt zowel vanuit de lucht, door in glijvlucht boven open velden of bosranden te zweven, als vanaf een hoge uitkijkpost, waarbij hij plotseling neerduikt om zijn prooi te grijpen.
Deze roofvogel is overwegend solitair, behalve tijdens het broedseizoen, wanneer paren samenwerken om hun nest te bouwen, meestal hoog in de bomen of op rotsachtige uitsteeksels. Het nest, dat bestaat uit takken en bekleed is met zachtere materialen, wordt vaak meerdere jaren achtereen gebruikt en uitgebreid. Het vrouwtje legt doorgaans twee tot drie eieren, die na ongeveer een maand broeden uitkomen. Zowel het mannetje als het vrouwtje nemen de zorg voor de jongen op zich, die na 6 tot 7 weken vliegvlug zijn.
Door hun aanpassingsvermogen en gevarieerd dieet zijn Roodstaartbuizerds in staat om in een breed scala aan habitats te overleven, van woestijnen en graslanden tot bossen en stedelijke gebieden. Hun aanwezigheid in een gebied wordt vaak gezien als een indicatie van een gezond ecosysteem. Hoewel de soort momenteel niet als bedreigd wordt beschouwd, vormen habitatverlies en vergiftiging door pesticiden potentiële bedreigingen voor hun populatie. Desondanks blijft de Roodstaartbuizerd een van de meest voorkomende en herkenbare roofvogels in Noord-Amerika, bewonderd door vogelliefhebbers en natuurbeschermers.
Nieuwe dierenfoto's