Gewichten en maten

Beschrijving van het dier

De Lindegouduil, wetenschappelijk bekend als Tiliacea citrago, is een fascinerende nachtvlinder uit de familie van de Noctuidae, oftewel de uilen. Deze soort is vooral te vinden in Europa, waaronder in Nederland, en is vernoemd naar zijn voorkeur voor lindebomen (Tilia spp.) waar de rupsen van leven. De naam 'gouduil' verwijst naar de opvallende, goudgele kleur van de vlinder, een kenmerk dat deze soort onderscheidt van vele anderen binnen zijn familie.

Volwassen exemplaren van de Lindegouduil hebben een vleugelspanwijdte van ongeveer 35 tot 40 millimeter. De voorvleugels van de vlinder zijn overwegend goudgeel van kleur, met fijne, golvende lijnen en een variëteit aan bruine en donkergrijze tinten die zorgen voor een prachtig contrast. Dit kleurenpalet stelt de Lindegouduil in staat zich uitstekend te camoufleren tussen de bladeren van de lindeboom, waardoor hij overdag moeilijk te spotten is. De achtervleugels zijn lichter van kleur, variërend van wit tot lichtgrijs, met een subtiele donkere rand.

De rups van de Lindegouduil is minstens zo interessant als de volwassen vlinder. Deze heeft een groene kleur die perfect harmonieert met de bladeren van de linde, waardoor de rups goed beschermd is tegen predatoren. Opvallend zijn de dunne, witte lijnen die langs de zijkanten van het lichaam lopen, en de kleine, zwarte stipjes die over het gehele lichaam verdeeld zijn. De rupsen voeden zich met de bladeren van de linde, waarbij ze vaak 's nachts actief zijn om ongestoord te kunnen eten.

De Lindegouduil kent één generatie per jaar, waarbij de vlinders voornamelijk van augustus tot oktober te zien zijn. Ze zijn nachtactief en worden vaak aangetrokken door lichtbronnen, wat ze een interessante soort maakt voor nachtvlinderonderzoek. Overdag houden ze zich schuil tussen de bladeren of in de schors van lindebomen, waardoor ze zelden worden waargenomen.

De voortplanting vindt plaats in de herfst, wanneer de vrouwtjes hun eitjes leggen op de bladeren van de linde. Na het overwinteren komen de eitjes in het voorjaar uit, en beginnen de jonge rupsen met het consumeren van de verse lindebladeren. De rupsen verpoppen zich uiteindelijk in de zomer, waarna de cyclus opnieuw begint met de opkomst van nieuwe volwassen Lindegouduilen.

Hoewel de Lindegouduil niet als een bedreigde soort wordt beschouwd, is het behoud van zijn natuurlijke habitat van cruciaal belang. De afname van lindebomen door ontbossing of het verwijderen van oude bomen in stedelijke gebieden kan een directe impact hebben op de populaties van deze bijzondere nachtvlinder. Bescherming van hun leefomgeving en het planten van meer lindebomen kunnen bijdragen aan het voortbestaan van de Lindegouduil in Nederland en daarbuiten.