Gewichten en maten

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Grote gele kwikstaart (Motacilla cinerea) is een opvallende verschijning in de Europese vogelwereld, die zich voornamelijk langs waterrijke gebieden ophoudt. Deze vogelsoort behoort tot de familie van de piepers en kwikstaarten (Motacillidae) en is vooral bekend om zijn levendige kleuren en kenmerkende staartbewegingen.

Met een lengte van ongeveer 16 tot 19 centimeter en een gewicht dat varieert tussen de 17 en 25 gram, is de Grote gele kwikstaart een middelgrote vogel. Het meest opvallende kenmerk van deze vogel is zijn kleurpatroon; de bovenzijde is overwegend grijs, terwijl de onderzijde, met name de borst en buik, een levendig geel toont. Deze gele kleur steekt scherp af tegen de grijze bovenzijde, waardoor de vogel gemakkelijk te herkennen is. De staart is lang en zwart met witte buitenste veren, en wordt voortdurend op en neer bewogen, wat de kwikstaart zijn naam heeft gegeven.

Het voedsel van de Grote gele kwikstaart bestaat voornamelijk uit kleine insecten en andere ongewervelden, die het dier vangt langs de oevers van beken, rivieren, en meren. De vogel is vaak te zien terwijl hij behendig over stenen hupt of in ondiep water waadt, op zoek naar zijn volgende maaltijd.

De broedperiode van de Grote gele kwikstaart loopt van april tot juli. Het nest, vaak geplaatst in een natuurlijke holte of op een door de mens gemaakt object dicht bij het water, wordt gemaakt van gras, mos en modder, en bekleed met fijner materiaal. De vrouwtjes leggen meestal 4 tot 6 eieren, die ze gedurende ongeveer twee weken uitbroeden. Zowel het mannetje als het vrouwtje nemen de zorg voor de jongen op zich, die na ongeveer 12 tot 14 dagen het nest verlaten.

De Grote gele kwikstaart is een trekvogel; vogels die in noordelijkere gebieden broeden, migreren in de winter naar het zuiden van Europa en Noord-Afrika. Echter, in sommige van de zuidelijkere delen van zijn verspreidingsgebied, blijven deze vogels het hele jaar door.

Hoewel de Grote gele kwikstaart niet als een bedreigde soort wordt beschouwd, kan de populatie lokaal onder druk staan door habitatverlies en vervuiling van waterwegen. Behoud en bescherming van natuurlijke waterrijke gebieden zijn daarom van cruciaal belang voor het voortbestaan van deze karakteristieke vogelsoort.