Gewichten en maten

Biologische gegevens

Beschrijving van het dier

De groene baviaan, wetenschappelijk bekend als Papio anubis, is een soort primaten die deel uitmaakt van de familie van de Cercopithecidae. Deze opvallende dieren bewonen een groot deel van Afrika, van de savannes in de Sahel ten zuiden van de Sahara tot aan de bossen en bergen in het oosten van het continent. Hun verspreidingsgebied strekt zich uit van Mali in het westen tot Ethiopië in het oosten en van Kenia in het zuiden tot aan de zuidelijke randen van de Sahara in het noorden.
De groene baviaan heeft een robuust lichaam en een opvallend uiterlijk. Volwassen mannetjes zijn aanzienlijk groter dan de vrouwtjes en kunnen een gewicht bereiken van wel 30 kilogram, terwijl vrouwtjes meestal rond de 15 kilogram wegen. Ze hebben een dikke, olijfgroene tot bruine vacht, die hen helpt zich te camoufleren in hun natuurlijke omgeving. Hun gezicht is zwart en haarloos, met grote, expressieve ogen en een prominente snuit. De lange, krachtige ledematen zijn aangepast aan een leven dat zowel op de grond als in de bomen wordt doorgebracht.
Groene bavianen zijn sociale dieren die leven in grote groepen, ook wel troepen genoemd, die uit tientallen tot soms wel meer dan honderd individuen kunnen bestaan. Deze groepen bestaan uit meerdere mannetjes, vrouwtjes en hun jongen. De hiërarchie binnen de groep is strikt, met dominante mannetjes die de toegang tot voedsel en paringspartners controleren. Ondanks hun soms agressieve aard binnen de groep, vertonen ze ook complexe sociale interacties, zoals verzorgingsgedrag en het delen van voedsel.
Het dieet van de groene baviaan is omnivoor en omvat een breed scala aan voedsel, waaronder vruchten, bladeren, zaden, wortels, maar ook insecten en kleine gewervelde dieren. Hun aanpassingsvermogen aan verschillende voedselbronnen heeft bijgedragen aan hun succes in een verscheidenheid aan habitats.
Voortplanting bij de groene baviaan kent geen specifiek seizoen en vrouwtjes kunnen het hele jaar door jongen krijgen. Na een draagtijd van ongeveer zes maanden wordt meestal één jong geboren. De jongen zijn bij de geboorte afhankelijk van hun moeder voor voeding en bescherming, maar ze worden ook vaak verzorgd en beschermd door andere leden van de troep.
Ondanks dat de groene baviaan wordt beschouwd als een soort met een relatief lage mate van bedreiging, staan ze onder druk door habitatverlies en fragmentatie, alsmede door conflicten met mensen, vooral in gebieden waar hun leefgebied overlapt met landbouwgronden. Daarnaast worden ze bejaagd voor hun vlees en soms gevangen voor de handel in exotische huisdieren.
De groene baviaan speelt een belangrijke rol in het ecosysteem door bij te dragen aan de verspreiding van zaden en het reguleren van bepaalde populaties van insecten en andere kleine dieren. Hun aanwezigheid en gedrag geven ook inzicht in de complexiteit van sociale structuren en gedragingen bij primaten, waardoor ze een belangrijk onderwerp vormen voor ethologisch en ecologisch onderzoek.