Ook bekend als

• Toko žlutozobý

Beschrijving van het dier

De Ethiopische geelsnaveltok (Tockus flavirostris) is een fascinerende vogel die voornamelijk in de savannes, bossen en struikgebieden van Oost-Afrika te vinden is, met een specifieke concentratie in landen als Ethiopië, waar het dier zijn naam aan dankt. Deze soort maakt deel uit van de neushoornvogelfamilie, een groep die bekend staat om hun indrukwekkende snavels en unieke voortplantingsgedrag.

De Ethiopische geelsnaveltok is een middelgrote vogel, met een lengte die kan variëren van ongeveer 48 tot 56 centimeter. Een van de meest opvallende kenmerken van deze vogel is zijn grote, heldergele snavel, die contrasteert met zijn voornamelijk zwarte en witte verenkleed. De snavel is niet alleen een visueel kenmerk, maar speelt ook een cruciale rol bij het voeden. Deze vogels gebruiken hun snavel om vruchten van bomen te plukken, maar zijn ook bekend om hun vermogen om kleine dieren zoals insecten, spinnen, en zelfs kleine reptielen en kikkers te vangen.

Het verenkleed van de Ethiopische geelsnaveltok is voornamelijk zwart aan de bovenzijde en wit aan de onderzijde, met opvallende witte vlekken op de vleugels en staart. De seksen lijken sterk op elkaar, hoewel de vrouwtjes over het algemeen iets kleiner zijn dan de mannetjes en een iets kortere snavel hebben.

De voortplantingsgewoonten van de Ethiopische geelsnaveltok zijn bijzonder interessant. Tijdens het broedseizoen zal het vrouwtje zichzelf in een boomholte insluiten, waarbij ze de ingang dichtmetselt met een mengsel van modder, uitwerpselen en vruchtenpulp, op een kleine opening na waardoor het mannetje haar kan voeden. In deze zelfgemaakte gevangenis zal het vrouwtje haar eieren leggen en uitbroeden, terwijl ze door het mannetje verzorgd wordt. Na het uitkomen van de eieren blijven zowel het vrouwtje als de jongen in de holte totdat de jongen groot genoeg zijn om te vliegen. Dit unieke gedrag beschermt de broedende vogel en haar nakomelingen tegen roofdieren.

De Ethiopische geelsnaveltok is een sociale vogel, vaak gezien in kleine groepen of koppels, en soms zelfs in grotere groepen wanneer ze zich voeden of rusten. Hun roep is een reeks van luide, doordringende geluiden die over lange afstanden gehoord kunnen worden, wat helpt bij de communicatie tussen groepsleden.

Ondanks hun brede verspreiding en aanpassingsvermogen, worden de habitats van de Ethiopische geelsnaveltok bedreigd door ontbossing, landbouwuitbreiding en menselijke verstoring. Hoewel de soort momenteel niet als bedreigd wordt beschouwd, is het belangrijk om de natuurlijke habitats te beschermen om te zorgen dat deze unieke vogels kunnen blijven gedijen in hun natuurlijke omgeving.