Gewichten en maten

Biologische gegevens

Bedreigingsstatus

Beschrijving van het dier

De Donauzalm, wetenschappelijk bekend als Hucho hucho, is een intrigerende vissoort die voornamelijk in de wateren van Europa te vinden is. Deze soort, die tot de familie van de zalmachtigen (Salmonidae) behoort, is genoemd naar de rivier de Donau, waar hij oorspronkelijk in grote aantallen voorkwam. Tegenwoordig is de verspreiding van de Donauzalm echter niet meer beperkt tot de Donau en zijn zijrivieren; de vis is ook te vinden in andere riviersystemen en meren in Oost-Europa en delen van Azië.

De Donauzalm is een indrukwekkende verschijning. Volwassen exemplaren kunnen een lengte bereiken van meer dan een meter, met een recordlengte van ongeveer 1,5 meter, en wegen soms meer dan 50 kilogram. Hun lichaam is langgerekt en enigszins zijdelings afgeplat, met een karakteristieke grote mond en scherpe tanden, wat wijst op hun roofzuchtige aard. De kleur van de Donauzalm varieert van donkergroen tot bruin op de rug, met zilverachtige flanken en een lichtere buik. Over het algemeen vertonen ze een gemarmerd patroon op hun lichaam, wat bijdraagt aan hun unieke uiterlijk.

De Donauzalm heeft een voorkeur voor koude, snelstromende, zuurstofrijke wateren, wat typisch is voor berg- en heuvelachtige gebieden. Ze zijn vooral te vinden in diepe rivieren met een sterke stroming en in koude, heldere meren. Jongere exemplaren verblijven vaak in zijrivieren en beekjes, terwijl volwassen vissen de diepere delen van de rivieren en meren opzoeken.

Qua dieet is de Donauzalm een opportunistische roofvis. Hun voedsel bestaat voornamelijk uit kleinere vissen, maar ze staan ook bekend om het eten van kreeftachtigen, insecten en soms zelfs kleine zoogdieren of vogels die in het water vallen. Hun jachttechniek is overwegend solitair en gebaseerd op het verrassingselement, waarbij ze vanuit een schuilplaats hun prooi besluipen.

De voortplanting van de Donauzalm vindt plaats in de winter, van december tot februari, wanneer de volwassen vissen stroomopwaarts trekken naar de ondiepere delen van rivieren en beken. Vrouwtjes leggen duizenden eitjes in speciaal daarvoor gegraven kuiltjes in de rivierbedding, die vervolgens bevrucht worden door de mannetjes. Na het paaien keren de volwassen vissen terug naar hun leefgebieden in dieper water, terwijl de eitjes zich ontwikkelen en uitkomen in de beschermde omgeving van de kiezelachtige rivierbedding.

Helaas wordt de Donauzalm geconfronteerd met verschillende bedreigingen die hun populaties onder druk zetten. Watervervuiling, habitatverlies door damconstructies en overbevissing zijn enkele van de voornaamste factoren die bijdragen aan de afname van hun aantal. Er zijn in verschillende landen inspanningen en projecten opgezet om de Donauzalm te beschermen, waaronder fokprogramma's, het herstellen van natuurlijke habitats en het implementeren van regelgeving om hun populaties te ondersteunen.

De Donauzalm is niet alleen belangrijk vanuit ecologisch oogpunt, maar heeft ook een culturele waarde in de regio's waar hij voorkomt. Deze vis wordt vaak beschouwd als een symbool van schone, ongerepte rivieren en speelt een rol in de lokale visserijtradities. Ondanks de uitdagingen blijft de Donauzalm een fascinerende soort, wiens voortbestaan van cruciaal belang is voor het behoud van de biodiversiteit in de Europese wateren.