Gewichten en maten

Beschrijving van het dier

Het bruinbehaard gordeldier, wetenschappelijk bekend als Chaetophractus villosus, is een fascinerende soort binnen de familie van de gordeldieren. Dit dier is inheems in Zuid-Amerika, waar het voornamelijk te vinden is in de droge en halfdroge gebieden van Argentinië, maar ook in delen van Bolivia, Paraguay, en zelfs tot aan het zuiden van Chili. Het leefgebied van het bruinbehaard gordeldier bestaat uit open vlaktes, bossen en savannes, waar het zich aanpast aan een breed scala van omgevingen.

Een van de meest opvallende kenmerken van het bruinbehaard gordeldier is zijn pantser, dat bestaat uit flexibele, overlappende platen die het lichaam beschermen. Dit pantser is bedekt met lange, bruine haren, die het dier zijn naam geven en die helpen bij de thermoregulatie en camouflage in zijn natuurlijke habitat. Het heeft ook een stevige, gepantserde staart en lange klauwen aan zijn voorpoten, die het gebruikt om te graven naar voedsel en om holen te maken waarin het kan schuilen.

Het bruinbehaard gordeldier is voornamelijk nachtactief en brengt de dag door in holen of onder dichte vegetatie om zich te beschermen tegen de hitte en roofdieren. Het is een omnivoor, met een dieet dat bestaat uit insecten, kleine gewervelden, plantenwortels, en fruit. Zijn voorkeur gaat uit naar termieten en mieren, waarvoor het speciale aanpassingen heeft ontwikkeld, zoals een lange, kleverige tong om deze gemakkelijk op te kunnen likken.

De voortplanting van het bruinbehaard gordeldier kent een bijzonder aspect; het heeft de mogelijkheid tot embryonale diapauze, waarbij de ontwikkeling van het embryo tijdelijk wordt gestopt tot de omstandigheden gunstiger zijn. Vrouwtjes baren meestal één tot drie jongen per worp, die geboren worden in het veilige hol van de moeder. De jongen zijn bij geboorte blind en vrij hulpeloos, maar hun pantser begint al snel te harden, en ze zijn in staat om binnen enkele weken hun moeder te volgen.

Ondanks zijn aanpassingsvermogen, staat het bruinbehaard gordeldier voor uitdagingen zoals habitatverlies door landbouw en stedelijke ontwikkeling, alsook jacht en het verkeer, wat leidt tot een afname van hun populatie in bepaalde gebieden. Het is echter nog steeds relatief wijdverspreid en wordt niet als ernstig bedreigd beschouwd.

Het bruinbehaard gordeldier speelt een belangrijke rol in zijn ecosysteem als een van de primaire consumenten van insecten en als prooi voor grotere roofdieren. Daarnaast draagt het bij aan de gezondheid van de bodem door zijn graafactiviteiten, die helpen bij de beluchting en het omkeren van de grond. Zijn unieke uiterlijk en interessante gedrag maken het bruinbehaard gordeldier tot een opmerkelijk dier in de Zuid-Amerikaanse fauna.